Po raz kolejny o tym, że rząd myśli o centralizacji szpitali usłyszałem 21 stycznia. Wtedy to wiceminister Kraska Waldemar powiedział - "Nie ukrywam, że nad takim projektem w tej chwili pracujemy. Myślę, że do końca lutego on już będzie gotowy. Myślę, że do końca marca ten projekt zaprezentujemy opinii publicznej i on będzie w konsultacjach". Jakiś czas potem uzasadnił dlaczego - "Epidemia pokazała właśnie, że niektóre podmioty lecznicze zdecydowanie nie radziły sobie z tym stanem epidemicznym, utrudniając niejednokrotnie dostęp pacjentów do świadczeń medycznych".

Czytaj dalej - kliknij poniższy link

https://pregowski.pl/ochrona-zdrowia/8-ochrona-zdrowia/50-a-gdzie-pacjent

Dzisiaj (21.03.2018r.) przed Sądem Rejonowym Pracy wygrałam z Dyrektorem Szpitala sprawę o niesłuszne zwolnienie mnie z pracy. Biorąc pod uwagę statystyki, jestem dobrej myśli, że nawet jeżeli Dyrektor się odwoła, Sąd wyższej instancji wyrok utrzyma w mocy.

Dlatego właśnie dzisiaj, w dniu potwierdzającym przez Sąd moje, a nie Dyrektora racje, postanowiłam się pożegnać i wyjaśnić co zaszło. Dopiero teraz, bo wcześniej, na bardziej ludzki, przyzwoity i uprzejmy sposób pożegnania się z moimi pacjentami, personelem Oddziału i personelem Szpitala liczyć nie mogłam. Również dzisiaj, po wygranej sprawie, na inny sposób pożegnania niż ten, na który się zdecydowałam nie mogę liczyć.

Znalazłem ten wywiad zatytułowany „Szpital powiatowy to brzmi dumnie” na portalu „Medical Tribune”. Nie ulega dyskusji, że zarządzanie szpitalem to wiedza, umiejętności, analiza faktów ale również odwaga w podejmowaniu decyzji i przyzwoitość. Tak, Panowie Radni, tak Panie Starosto. Nie twierdzę, że władze powiatu brzezińskiego znalazły receptę na problemy wszystkich szpitali powiatowych, ale z całą pewnością nie można im zarzucić braku odwagi i chęci uleczenia chorego szpitala. Nie można im również zarzucić, że nie postanowili wreszcie otrząsnąć się z promowania swoich. Partyjnych kolegów.

Panowie Radni, Panie Starosto, przeczytajcie chociaż ten artykuł i nie zachowujcie się tak, jak w przypadku tzw. „Planu naprawczego”, który „klepnęliście”, podejrzewam że bez czytania, bo w przeciwnym razie na posiedzeniu emocje Wasze budziłby ów „Plan naprawczy” z bożej łaski a nie dobrze, albo źle powieszony znak drogowy.

Najczęściej naszym pacjentom zalecamy aparaty CPAP z automatyczną regulacją ciśnienia, tzw. AutoCPAP-y. Są oczywiście schorzenia współistniejące przy których należy stosować aparaty stałociśnieniowe, ale są to bardzo rzadkie przypadki. AutoCPAP, to nie tylko urządzenie bardziej przyjazne pacjentowi, ale również, a może przede wszystkim urządzenie, które rekompensuje tzw. przecieki i to jest główny powód dla którego tak chętnie te urządzenia zalecamy.

Obturacyjny bezdech senny (OBS) znacznie zwiększa ryzyko rozwoju nadciśnienia tętniczego oraz powoduje pogorszenie jego przebiegu, a co za tym idzie  utrudnia leczenie.

Grupa naukowców (vide źródło)* postanowiła stwierdzić, czy CPAP, czy AutoCPAP jest urządzeniem bardziej skutecznym w czasie leczenia obturacyjnego bezdechu sennego pacjentów z nadciśnieniem tętniczym.

W badaniach tych z lasowym rozdziałem pacjentów (z randomizacją) potwierdzono obniżenie ciśnienia tętniczego u chorych na OBS, oraz oczywiście skuteczność leczenie OBS-u za pomocą wspomagania oddychania stałym dodatnim ciśnieniem (CPAP). W omawianej pracy porównywano wpływ CPAP z auto-CPAP na obniżenie ciśnienia tętniczego u chorych na OBS.

W tym celu, wybrano losowo 322 chorych i przydzielono ich do grup, w których przez 4 miesiące stosowano CPAP (161 chorych) albo do grupy, w której stosowano AutoCPAP (161 chorych). Średni wiek chorych wynosił 57 lat, 70% z nich to byli mężczyźni, średni BMI wynosi 31,2 kg/m², a średni wskaźnik AHI – 43/godzinę snu. Badani stosowali CPAP średnio 5,1 godziny/noc.

Średni czas stosowania AutoCPAP i CPAP w nocy był podobny. W analizie w grupach wyodrębnionych zgodnie z zaplanowanym leczeniem (intention to treat – ITT) stwierdzono większe obniżenie skurczowego ciśnienia tętniczego w grupie CPAP w porównaniu z grupą AutoCPAP, odpowiednio średnio o 2,2 mm Hg (95%CI -0,58–1,4) i 0,4 mm Hg (-4,3–3,4). Jednak różnica ta nie była istotna statystycznie – p dla różnicy między grupami 0,37. W 24-godzinnym monitorowaniu ciśnienia stwierdzono natomiast istotnie statystycznie większą zmianę ciśnienia w grupie leczonej CPAP (1,7 vs 0,5 mm Hg, p=0,048).

Wnioski: CPAP powoduje nieznacznie większe obniżenie ciśnienia niż AutoCPAP, ale różnica wynikająca z tego badania była na granicy błędu statystycznego. My to wiedzieliśmy, ale powyższe badanie utwierdziło nas w przekonaniu, że nie szkodzimy naszym pacjentom.

* Źródło: Pépin J.L., Tamisier R., Baguet J.P. i wsp.: Fixed-pressure CPAP versus auto-adjusting CPAP: comparison of eficacy on blood pressure in obstructive sleep apnoea, a randomised clinical trial. Thorax 2016; 71: 726–733

Pytanie: Od 2010 r. choruję na POChP. Stosuję Seretide dysk 500 oraz Atrowent +N. Czy nie będę miał problemów zdrowotnych związanych z lotem samolotem?

Według nowych zaleceń American Academy of Neurology uprawianie sportu dwa razy w tygodniu to dobry sposób na zmniejszenie objawów łagodnych zaburzeń poznawczych. Problem ten dotyka niemałą część starszych osób, a wczesna interwencja może spowolnić jego postępy.

Jest to artykuł opublikowany w 3-ch częściach w "Gazecie wyborczej". Autorką artykułu jest red. Margit Kossobucka, dzennikarka specjalizująca się w problemach zdrowotnych. Zapraszam do lektury.

Zastosowanie właściwej maski jest koniecznym warunkiem do zapewnienia skutecznego leczenia obturacyjnego bezdechu sennego.

Przy wyborze i proponowaniu pacjentowi aparatu kierujemy się zawsze następującymi, głównymi przesłankami: ciśnienie robocze ustalone w trakcie badania, rodzaj bezdechów, akceptacja aparatu przez pacjenta, choroby współistniejące, możliwości finansowe pacjenta oraz parę innych, mniej istotnych.

Z protezą powietrzną trzeba się zaprzyjaźnić tak jak z okularami, aparatem słuchowym, czy protezą nogi. Są pacjenci, którzy akceptują aparat od pierwszej nocy, są też tacy, którzy przyzwyczajają się do aparatu długimi tygodniami. Mamy też pacjentów takich, którzy nie przyzwyczaili się do protezy powietrznej CPAP. Na szczęście jest ich niewielu.

            Na początku pacjenci napotykają wiele małoistotnych problemów. Dla nich adresujemy poniższe pytania i odpowiedzi. Mam nadzieję, że pomogą w zaprzyjaźnieniu się z urządzeniami na które są skazani, prawdopodobnie, już do końca życia.

Przyczyny OBS

Dwoma głównymi przyczynami OBS są: nadwaga i zmiany anatomiczne na poziomie gardła i nosa. Tkanka tłuszczowa lokalizowana w obrębie szyi przez swą obecność powoduje zwężenie dróg oddechowych i szybsze ich zamykanie podczas snu. Jest ona również jedną z głównych przyczyn niepowodzeń leczenia operacyjnego.

 Obturacyjny bezdech senny występuje bardzo często u pacjentów z nadciśnieniem

Drugą ważną przyczyna, na którą nie ma wpływu leczenie jest obecność u chorego krótkiej szyi. Podobnie jest w przypadku występowania małej cofniętej żuchwy. Pozostałe wady dają się w dużej części korygować operacyjnie.

Parę słów wstępu

            Pewnego dnia mój przyjaciel Grzesiek wieczorem położył się spać. Następnego dnia nie wstał. Zmarł w nocy. Miał ciężki bezdech senny, którego nie leczył. Została żona z synem. Był bardzo dobrym ojcem i mężem. Gdyby wiedział, jak trudno będzie im żyć bez niego, z całą pewnością podjąłby leczenie.

            Inny przykład. Komunikat Policji. „Samochód osobowy z niewiadomych przyczyn zjechał na lewą stronę drogi i zderzył się czołowo z …. . Śmierć poniosło …. osób” . Słyszeliście? Na pewno, nie jeden raz. Ja w takich przypadkach zawsze jestem prawie pewien, że przyczyną było zaśnięcie z powodu nieleczonego obturacyjnego bezdechu sennego (OBS).

Zbigniew Pręgowski